Osoba fizyczna, która zaprzestanie prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej („JDG”) i wykreśli swoją działalność z CEIDG może złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości w trybie postępowania upadłościowego wobec osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.
Nie będzie wystarczające zawieszenie działalności gospodarczej – konieczne jest jej zakończenie i wykreślenie wpisu z CEIDG.
Zaletą wykorzystania procedury upadłości konsumenckiej przez dawnych przedsiębiorców którzy prowadzili JDG jest możliwość złożenia wniosku w każdym czasie niezależnie od posiadanego majątku. W przypadku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na pokrycie kosztów postępowania albo w masie upadłości brak jest płynnych funduszów na ich pokrycie, koszty te pokrywa tymczasowo Skarb Państwa. Zatem, były przedsiębiorca nie musi być w posiadaniu majątku umożliwiającego pokrycie kosztów postępowania upadłościowego.
Kolejną zaletą upadłości konsumenckiej jest brak wymogu posiadania co najmniej dwóch wierzycieli bowiem konsument może mieć również tylko jednego wierzyciela.
Wniosek o ogłoszenie upadłości osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej składa się na urzędowym formularzu. Musi on zawierać w szczególności aktualny i zupełny wykaz majątku z szacunkową wyceną jego składników, spis wierzycieli z podaniem ich adresów i wysokości wierzytelności każdego z nich oraz terminów zapłaty oraz wskazanie miejsc, w których znajduje się majątek dłużnika. Warto aby wniosek przygotował radca prawny lub adwokat.
Opłata sądowa za złożenie wniosku o stwierdzenie upadłości konsumenckiej wynosi 30 zł.
Uwzględniając wniosek o ogłoszenie upadłości, sąd wydaje postanowienie o ogłoszeniu upadłości, w którym wyznacza syndyka. Wyboru sposobu likwidacji masy upadłości dokonuje samodzielnie syndyk w sposób, który umożliwia zaspokojenie wierzycieli w jak największym stopniu, z uwzględnieniem kosztów likwidacji. Po upływie terminu do zgłaszania wierzytelności i przeprowadzeniu likwidacji majątku wchodzącego w skład masy upadłości syndyk składa sądowi projekt planu spłaty wierzycieli.
W trakcie postępowania dokonuje sprzedaży majątku należącego do upadłego i podziału uzyskanych ze sprzedaży środków finansowych pomiędzy wierzycieli a dłużnik dokonuje spłat na rzecz wierzycieli zgodnie z zatwierdzonym planem spłat. Majątek konsumenta staje się masą upadłości, której zarządzaniem zajmuje się syndyk.
Sąd umarza zobowiązania upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli, jeśli osobista sytuacja upadłego w oczywisty sposób wskazuje, że jest on trwale niezdolny do dokonywania jakichkolwiek spłat w ramach planu spłaty wierzycieli. Umarzając zobowiązania upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli sąd obciąża Skarb Państwa tymczasowo pokrytymi kosztami postępowania. Przepis ten ma zastosowanie wobec osób, które wskutek czynników niezależnych od siebie nie są w stanie dokonywać jakichkolwiek spłat wierzycieli.
Upadłość konsumencka może dać byłym przedsiębiorcom możliwość wyrwania się ze spirali zadłużenia ponieważ celem upadłości konsumenckiej jest między innymi oddłużenie upadłego a postępowania egzekucyjne prowadzone przeciwko dłużnikowi podlegają umorzeniu po uprawomocnieniu się postanowienia o ogłoszeniu upadłości.
Zdjęcie: www.freepik.com
